KOPIORIGINALAR
- Diskusjonsinnlegg
- 1. Spørsmål i lufta og fakta på bordet
- 2. Argumentjakt
- 3. Ei fengjande opning
- 4. Synspunkt og faktaopplysningar
- 5. Synspunkt og overskrifter
- 6. Byggjeklossane i avsnittet
- 7. Femavsnittsinnlegg
- 8. Femavsnittsinnlegg med knaggekort
- 9. Ei sak har alltid to sider
- 10. Å underbyggje argument
- 11. Ulike argumenttypar
- 12. Publiseringsstader
- 13. Spørsmål og svar
- Kåseri
- 1. Humor
- 2. Ironi
- 3. Retoriske spørsmål
- 4. Språklege bilete
- 5. Overdrivingar
- 6. Pause og trykk
- 7. Ordval og stemmebruk
- 8. Avsendar og mottakar
- 9. Personlig minne
- 10. Konkrete eksempel
- 11. Raud tråd
- Forteljing
- 1. Stemningsfulle avsnitt
- 2. Personskildring
- 3. Miljøskildring
- 4. Uhyggelege detaljskildringar
- 5. Parallellhistorier
- 6. Tilbakeblikk
- 7. Frampeik
- 8. Bodskap
- 9. Interaktiv forteljing
- 10. Ordkortspelet "Og så ..."
- Drama
FAGTEKSTAR
- Sjangrar og sjangertrekk
- Diskusjonsinnlegg
- Om diskusjonsinnlegg
- Viktige omgrep
- Argument
- Argumenttype
- Diskusjon
- Disposisjon av diskusjonsinnlegg
- Disposisjon A og B
- Eksempel
- Faktaopplysning
- Femavsnittsinnlegg
- Føregriping
- Innleiing
- Hovuddel
- Kjelder
- Ordstyrar
- Publiseringsstad
- Påstand
- Replikkteikn
- Kåseri
- Om kåseri
- Viktige omgrep
- Humor
- Ironi
- Overdriving
- Personleg tone
- Retoriske spørsmål
- Raud tråd
- Underdriving
- Forteljing
- Om forteljingar
- Viktige omgrep
- Avslutning
- Bodskap
- Dialog i forteljingar
- Disposisjon og komposisjon
- Forteljemåtar
- Frampeik
- Innleiing
- Ulike måtar å innleie på
- Konflikt
- Indre og ytre konfliktar
- Novelle
- Miljøskildringar
- Personskildringar
- Skildring
- Synsvinkel
- Tema
- Tilbakeblikk
- Drama
OPPGÅVER
EKSEMPELTEKSTAR
- Diskusjonsinnlegg
- «Bisarr goal etter dommertabbe»
- «Tre innleiingar til lesarbrev»
- «Eksempel på innleiing til debattinnlegg»
- «Stygg spåkbruk frå sidelinja»
- «Har du det i deg?»
- «Spørsmål og svar til ungdomseksperten.no»
- «En bønn fra en høvdingsønn»
- «No hastar det»
- Kåseri
- «Nye ord er ein fin ting»
- «Den muslimske faren»
- «Samtaler på bussen»
- «Fortiden i våre tenner»
- «Om retteprogram og autokorrektur»
- «Om været og hva vi har gjort med det»
- «Elefanter i sirkus»
- «Lekser»
- «Den store barnehageløgnen»
- «Feminisme»
- «Hver gang noe blir bedre, så blir noe verre»
- Forteljing
- Drama
«Stygg spåkbruk frå sidelinja»
Klikk på symbolet for å lytte til og/eller lese teksten:
Du må ha javascript og Flash for å sjå dette innhaldet
Stygg språkbruk frå sidelinja
Sist torsdag blei eg skremd av meg sjølv. Eg følgde ein smågutkamp frå sidelinja. Då sonen min blei blåsen av for offside, kalla eg den 16 år gamle dommaren for «eit blindt misfoster». Det var ikkje pent sagt. Dessverre finst det etter kvart mange foreldre som oppfører seg dårleg på sportsarrangement.
I Brønnøysunds Avis les eg at foreldre og trenarar fleire gonger i fjor var i basketak med dommaren etter kampen. Er fotball verkeleg så viktig at vi er villige til å slåst med nevane mens barna våre ser på? Svaret mitt er nei. Foreldre og vaksne må vere gode førebilete. Fotball er leik, ikkje alvor.
Norges Fotballforbund har utvikla eit sett med foreldrevettreglar. Desse reglane bør bli betre kjende. Altfor mange foreldre oppfører seg som villdyr når dei er på kamp. Dei skrik, skjenner og spyttar. Kva med litt anstendigheit?
Ein fotballvenn av meg fortalde meg nyleg at han hadde fått trykt opp dommarskjorter med påskrifta «Du får ikkje skræmt nån te å bli god». Denne bodskapen bør alle vaksne merke seg, anten dei steller med ungdom på fritida eller i skuleverket. Altfor ofte skjeller vi vaksne ut dei unge, sjølv om vi veit at ros verkar betre enn ris. Kanskje bør det bli forbode for foreldre å stå på same side som innbytarbenken. Kanskje bør trenaren få snakke med spelarane sine i ro og mak, utan at foreldra blandar seg inn.
Neste torsdag skal eg nok ein gong følgje sonen min til fotballkamp. Då skal eg følgje den tolvte foreldrevettregelen frå Norges Fotballforbund: «Hugs at barna gjer som du gjer – ikkje som du seier». Eg skal takke dommaren for kampen, uansett om dommaravgjerslene er rette eller galne.
Flau fotballfar (43)
Sist torsdag blei eg skremd av meg sjølv. Eg følgde ein smågutkamp frå sidelinja. Då sonen min blei blåsen av for offside, kalla eg den 16 år gamle dommaren for «eit blindt misfoster». Det var ikkje pent sagt. Dessverre finst det etter kvart mange foreldre som oppfører seg dårleg på sportsarrangement.
I Brønnøysunds Avis les eg at foreldre og trenarar fleire gonger i fjor var i basketak med dommaren etter kampen. Er fotball verkeleg så viktig at vi er villige til å slåst med nevane mens barna våre ser på? Svaret mitt er nei. Foreldre og vaksne må vere gode førebilete. Fotball er leik, ikkje alvor.
Norges Fotballforbund har utvikla eit sett med foreldrevettreglar. Desse reglane bør bli betre kjende. Altfor mange foreldre oppfører seg som villdyr når dei er på kamp. Dei skrik, skjenner og spyttar. Kva med litt anstendigheit?
Ein fotballvenn av meg fortalde meg nyleg at han hadde fått trykt opp dommarskjorter med påskrifta «Du får ikkje skræmt nån te å bli god». Denne bodskapen bør alle vaksne merke seg, anten dei steller med ungdom på fritida eller i skuleverket. Altfor ofte skjeller vi vaksne ut dei unge, sjølv om vi veit at ros verkar betre enn ris. Kanskje bør det bli forbode for foreldre å stå på same side som innbytarbenken. Kanskje bør trenaren få snakke med spelarane sine i ro og mak, utan at foreldra blandar seg inn.
Neste torsdag skal eg nok ein gong følgje sonen min til fotballkamp. Då skal eg følgje den tolvte foreldrevettregelen frå Norges Fotballforbund: «Hugs at barna gjer som du gjer – ikkje som du seier». Eg skal takke dommaren for kampen, uansett om dommaravgjerslene er rette eller galne.
Flau fotballfar (43)
